Westland

Westland ...

Totale afstand 19.5 kilometer

Boek open, boek dicht, boek open, boek dicht.... wat ik ook doe, mijn concentratie is ver te zoeken. Ik kijk op de klok. Negen uur. Pfff, nog een hele dag voor de boeg met een hoofd die niet mee wil werken. Half tien, tien uur, half elf... Ergens houdt het op, ik weet het niet meer. Wanneer een hoofdstuk zo'n struggle is moet je het dichtslaan, en verder gaan met een hoofdstuk wat wel lukt. Dus met een tollend brein...

24 november 2021

Deel 2 kaart 1 -  Hoek van Holland Haven naar Hoek van Holland 's Gravenduin 4.7 kilometer

De studieboeken gooi ik in de hoek en even over elf zit ik in de metro naar Hoek van Holland. Dan maar wandelen. Ondanks een paar stijve benen lijkt het mij de enige oplossing voor vandaag want op elk ander is productiviteit ver te zoeken. Vlak voor twaalven loop ik langs de Stena line waar ik het bord van Nederland zie. Sta gewoon op Nederlandse bodem dus een grensbord tegenkomen wat duidt op "zijn op een stukje niemandsland" voelt apart. Toch ook een beetje vakantieachtig. Al is dat vakantiegevoel in mijn hoofd ver te zoeken

Ik dool wat rond opzoek naar een koffie een een toilet. In een stamkroeg ergens op de hoek, waar al een aantal heren op leeftijd aan het bier zitten, stevel ik op de bardame af om een koffie en toegang tot het toilet te krijgen. Niet veel later sta ik met een heerlijk bakkie dampende pleur in mijn handen buiten en zoek het beginpunt van het kustpad deel 2.

Het duurt niet lang of ik loop langs de nieuwe waterweg. Oh dit is zo heerlijk. Dit is precies waar ik behoefte aan had. Open gebied, water en frisse wind. Iets wat ik eigenlijk in de etappe naar beneden toe best heb gemist.

Ik wandel lands het restaurant "Unicum Waterweg". Deze moet ik onthouden. Geweldig eten met uitzicht op de waterweg en de scheepvaart. Daar houd ik wel van.

De route brengt mij naar Noorderhoofd.  De hoek van Holland! Er is een slagboom met een bordje dat waarschuwt voor gevaarlijke golfstroom in verband met de scheepvaart. Betreden op eigen risico. Er lopen diverse wandelaars dus ik voel mij veilig om de boulevard achter de slagboom te vervolgen.

Hoe verder ik langs het water loop hoe beter ik mij begin te voelen. Eindelijk lijkt het mij bij vlagen te lukken om mijn gedachten even op nul te zetten. Ik hoor de meeuwen kraaien, de golfen klotsen en de wind ruisen. Voor mij, op dit moment, de juiste modus om een zen gevoel te ervaren.

Even blijf ik stil staan om het vrachtschip wat voorbij vaart te aanschouwen. Zo magnifiek. Een enorm gevaarte die qua snelheid niet bij te houden is maar waarbij het toch lijkt of het in slakkengang vooruit beweegt en zich geruisloos door het water laat glijden. 

Deel 2 Kaart 2 - Hoek van Holland 's Gravenduin naar 's Gravenzande 3.2 kilometer

Eenmaal bij de opgang van het strand voel ik dat ik daar ben waar ik vandaag eigenlijk wil zijn. Een punt waar ik een blik op de oneindigheid kan werpen. De zee en het strand heeft mij altijd al getrokken. Het lijkt voor mij de enige plek op aarde waar mijn geest zich echt vrij kan voelen. Het is de vrijheid, de oneindigheid en misschien wel de geheimzinnigheid van alles wat hier verborgen ligt. De zee, het water..., het is oppermachtig en als het er op aankomt is niemand de zee de baas. Wat een drama's en ellendigheid zal er op die immense zee hebben plaatsgevonden. Welke mysteries liggen er op de zeebodem begraven. Een mysterieuze oneindigheid en een schat aan historie waar wij nog niet eens weet van hebben. Dat intrigeert mij enorm. Uren kan ik fantaseren over de geschiedenis van wat er aan de kust en op zee heeft plaatsvonden. 

De ellendigheid in mijn eigen hoofd, daar zal ik straks nog steeds wel wat van merken. Maar toch...

Op het strand neemt de wind een deel van mijn ellendigheid mee. Door de wind  wordt het uit mijn brein weggeblazen waar het alles weg zal gooien in de zee. Het lucht altijd op.

Na een aardig stukje strand waar ik geniet van de wind, de golven de kraaiende meeuwen, maar ook van de vliegers, de duikers, de rennende blije honden en de ruiters, moet ik het duin opgaan. Lopen en klimmen door het mulle zand is wel even een pittige uitdaging. Maar heerlijk. Er is niemand meer te bekennen, ik ben een eenling in een oneindig lege prachtige wereld!

Deel 2 kaart 3 - 's Gravenzanden naar Monster 4.6 kilometer

Ik kom uiteindelijk op een smal pad wat tussen de duinen doorloopt. Her en der zie ik in de duinen verscholen bunkers liggen. Overblijfselen uit de tweede wereldoorlog. Eerder op de route vanuit HvH naar beneden toe kwam ik ook bunkers (in de bossen) tegen. Op het Pieterpad kwam ik veel geschiedenis tegen, echter nu ik hier loopt en de verscholen bunkers aanschouw besef ik dat er hier aan de Nederlandse kust ook achter de kustlijn en achter de duinen veel geschiedenis ligt. Het is niet alleen geschiedenis van  de VOC en de overstroming in 1953, de kust herbergt wellicht evenveel, of misschien wel meer, geschiedenis dan wat ik in het binnenland ben tegengekomen. Het maakt mij eigenlijk weer nieuwsgierig.

Opnieuw moet ik het strand op richting Ter Heijde. Het is een behoorlijk stuk vanuit 's Gravenzande. Zeker tussen de 3 á 4 kilometer. Onderweg zie ik op een bord dat je, namens een aantal paviljoens, kan strandjutten. Je haalt een zak bij het paviljoen, gaat strandjutten, levert de gevulde zak weer in en in ruil daarvoor krijg je een gratis koffie, ijs, of wat dan ook.  Een goede om te onthouden. Zeker een keer doen!

Het blijft heerlijk op het strand. Wel wordt ik volledig door elkaar gewaaid maar dat is niet erg. Integendeel. Het voelt alsof ik op weg ben om herboren te worden want ik waai volledig leeg. En dat heb ik nodig want ik denk veel na over breinkrakers (lees: stress situatie thuis) en hoe ik oplossingen kan vinden om bepaalde dingen weer goed op de rit te krijgen. Waar mij dat gisteren in de bossen niet lukte, lukt mij het hier wel. Tenminste, oplossingen heb ik niet kant en klaar, maar mijn gedachten de vrije loop laten gaat hier aan zee met de wind over mijn bol een stuk beter.

Deel 2 kaart 4 - Monster  Madestein 3.8 kilometer

Vanuit monster, waar ik het strand moet verlaten en via een duinpad. Een loslopende geit die ik kennelijk stoor tijdens zijn graas moment in de heidestruiken kijkt mij vragend aan. Het is een aandoenlijk dier die ik aandachtig observeer waarna ik het duinpad in de andere richting opga. Verder op moet ik naar beneden waar ik onder aan de dijk de weg moet vervolgen. Het is een redelijk saai stuk. 

Uiteindelijk moet ik de weg oversteken waarna ik door een plantsoen door moet blijven lopen. Aan het einde ga ik direct vanuit het plantsoen weg over. Ik meen weer terug te gaan naar een stukje duingebied maar dat lijkt niet het geval. 

Deel 2 kaart 5 - Madestein naar Ockenburgh 3.2 Kilometer

De wandeling gaat namelijk richting Ockenburg dus het duin of strand is denk ik even voorbij. Ik wordt nog wel door een park geleidt maar eigenlijk is dat nog het enige natuurgebiedje. Het betreft verder woonwijk en lanen. Een soort schakelstuk tussen twee gebieden in. Ik bedenk mij of ik nog door zal lopen naar Kijkduin, maar met twintigplus kilometers in de benen voor de tweede dag op rij denk ik dat het wel klaar is. Vanavond komt onze jongste telg even naar huis dus dan wil ik er wel graag zijn. Goed plan om een bushalte dan wel de weg terug naar huis te zoeken. Het is mooi geweest voor vandaag.